1 Şubat 2013 Cuma

Ah Muhsin Ünlü - Gidiyorum Bu*

Bugün Ah Muhsin Ünlü'nün şiir kitabı olan Gidiyorum Bu'yu aldım. Oldum olası Onur Ünlü kafasını merak etmişimdir. Güneşin Oğlu ile tanıdım ilk olarak kendisini. Leyla ile Mecnun ile devam etti. Öyle değişik bir kafası vardı ki metil alkolle yakın bir ilişkisi olduğunu düşünüyordum ne yalan söylim.Yanılmadım.

Şiirlerini Ah Muhsin Ünlü mahlasıyla yazıyordu. Şiirlerini çok az bilirdim. Şiirlerinin şiirle pek alakası yok zaten. Tek ortak özellikleri dizelerden oluşması. Çok güzel dizeler var aslında içinde.

"Resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım." gibi,
"Bilesin; göğsümde hangi yöne açılmış tek gülsün. Yani ya bu eller öpülür ya sen öldürülürsün" gibi,
"Nasıl olsa istediğim şeylerin hepsini yapamayacağım, çünkü insanın ölmek gibi bir alışkanlığı var." gibi,
"İnsan acizdir muhtaçtır çok artistlik yapılmamalıdır." gibi.

Önce çok derin anlamları olan bir şey okuyorum hissine kapıldım. Yavaş yavaş okuyordum. Sindire sindire. O kadar derindi ki anlamlar benim kapasitem yetmiyordu anlamaya. Bir daha okudum. Sonra bir daha.

Gülmeye başladım. Her satırda kahkaha atıyorum hem nasıl!

Şimdiye kadar gördüğüm en güzel kafa bulan şiir kitabı.

Güldürürken düşündüren kısmını at 'düşündürürken güldüren' kısmı bu kitabın özeti.

Benim tahminim sözlükten rastgele seçilen kelimelerle nasıl şiir kurulur ve yeni bir akım yaratılır tarzında bir düşünce hakim şiirlerine. Şanslı masa, ilk etap o 500 TL'lik kısmı var ya işte Onur Ünlü'den etkilenerek bulmuş olabilir zannımca.

Kuşlar Ölürlerse Yere Düşerler favori şiirimdir. En çok o gözlerimden yaş getirdi gülerken. "Kelimelerimiz: Zehra, Tay, Zenci, Tiren, Laborant, Baba, Kediler, Mor, Kuşlar. Haydi Muhsin Ünlü bunlardan 60 saniye içinde şiir yaz bakalım." demiş gibi biri.



Ben bir de şair anama "Bak Onur Ünlü'nün kitabını aldım, oku da şiir gör." dedim. "Pek şiirlik bir değeri yok bunların." dedi. Hani bankadan çektiğin milyarlarını "Gel abla altın çakmak var. Bunu kuyumcuya satsan dünyalar eder" diyen bir dolandırıcıya kaptırmışlığın vermiş olduğu bir şaşkınlık olur ya. İşte ben onu yaşadım okurken. Ama nasıl tatlı bir şaşkınlık. Şiir okurken gülüyorum ya. Ne tuhaf.

Keşke 4 Eylül 1988 sabahı on biri yirmi geçe son vermeseydin şiir yazmaya. Ah Muhsin Ünlü sen güzel adamsın vesselam.

Özetle: Gerçekliğe Fizan kadar uzak, rasyonel kediler kadar yakın. Ben hiç bir bok anlamadım. Saygılar.

Zeheka odasından bildirdi.

3 yorum:

  1. çok eğlendim yazınızı okurken:) sözde şiirler iyiymiş:D zavallı zehra hep o toplarmış ölü kuşları,hahahah

    YanıtlaSil
  2. Teşekkürler :) Ben de bu kitabı okurken çok eğlendim. Zehra da gelir aklıma bazı bazı hüzünlenirim.:))

    YanıtlaSil
  3. En sevdiğim şiirlerinden biridir,ortak kaderimiz bu alın yazısı katibi gibi adam yapacak bir şey yok :)

    YanıtlaSil