25 Ocak 2012 Çarşamba

Ben Hayatta En Çok 3 Yanlış 1 Doğruyu Götürdüğü Zaman Öfkelendim.

Ben hayatta en çok 3 yanlış 1 doğruyu götürdüğü zaman öfkelendim.
O kadar öfkelendim ki, bütün yanlışlar kötü adam gibi geldi bana.
Dengeler değişmezdi, en zor sorunun doğrusu da olsan 3 yanlış kafa kafaya verince ayağını kaydırırdı.
Çabanın bir önemi yoktu.
Alın terinin bir önemi yoktu.
1 Tane yanlış bile doğruyu yakalarsa çekiyordu kendine işte.

Hep yüksek yerlerde hayal ederdim ben doğruları.
1. Yanlış gelir iterdi sırtından önce.
2. Yanlış daha sert davranırdı, topuklarına sıkardı mesela. Uyarı atışıydı bu. Bir dahakine kaydırırdı ayaklarını, denk alsındı.
3.Yanlış babası olsa tanımaz alır götürürdü.




Ben hayatta en çok 3 yanlış 1 doğruyu götürdüğü zaman öfkelendim.
Hayatın kuralıymış aslında.
Neden 3 doğru yapana 4. de bizden demedi ki cevap anahtarları?
Kolay mı olmadığından?
Adaletli mi olmadığından?
İyi mi olmadığından?






Her nedense neden işte, hayatta en çok uzak durulması gereken 3 beyaz değil aslında.
Uzak durulması gerekenler 3 beyaz kadar masum değil aslında.
"Vah bana vahlar bana!" değil aslında.
"Peki şimdi ne olacak?"lar değil aslında.
Zaman her şeyin ilacı değil aslında.

Zeheka odasından bildirdi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder